| Litera | Nazwa |
Przykłady | Wymowa, komentarz |
a |
a |
alto (czyt. alto) - wysoki
el alma (czyt. el alma) - dusza |
Jak w języku polskim. |
b |
be |
beber (czyt. beber) - pić
el barco (czyt. el barko) - statek
*b - patrz opis obok |
Dźwięk pośredni między polskimi b oraz w. |
c |
ce |
la casa (czyt. la kasa) - dom
conocer (czyt. konother) - znać
gracias (czyt. grathias) - dziękuję
la lección (czyt. la lekthjon) - lekcja
*th - patrz opis obok |
Generalnie jak polskie k; wyjątkiem jest sytuacja, gdy występuje
po niej samogłoska e lub i (ce, ci) - wtedy
wymawia się jak angielskie th w wyrazie think (język należy
umieścić między zębami).
W hiszpańskiej Andaluzji, na Wyspach Kanaryjskich oraz w
Ameryce Łacińskiej zamiast tego skomplikowanego dźwięku używa się po prostu
s. Tak więc wszelkie wyrazy zawierające ce lub ci
wymawia się jak se oraz si. |
ch |
che |
el coche (czyt. el kocie) - samochód
la noche (czyt. la nocie) - noc |
Dźwięk pośredni między polskimi cz oraz ć.
Do niedawna uważana za jedną z liter alfabetu, natomiast obecnie jedynie za
złożenie spółgłosek o jednym dźwięku. |
d |
de |
el dedo (czyt. el dedo) - palec
la pared (czyt. la pare - ściana
*ed - patrz opis obok |
Jak w języku polskim. Gdy znajduje się na końcu wyrazu, prawie nie
jest wymawiana: np. usted (pan, pani) czyta się usted,
przygotowując na końcu język jak do wymowy d, ale bez wydawania
tego dźwięku.
W Madrycie jest charakterystyczne wymawianie końcowego d
identycznie jak hiszpańską literę z (czyli jak angielskie
th w wyrazie think), tak więc np. Madrid czyta się jak
madrith. |
e |
e |
el ejemplo (czyt. el ehemplo) - przykład
el egoísmo (czyt. el egojismo) - egoizm |
Jak w języku polskim. |
f |
de |
feliz (czyt. felith) - szczęśliwy/a
feo (czyt. feo) - brzydki |
Jak w języku polskim. |
g |
ge |
el gato (czyt. el gato) - kot
el ángel (czyt. el anhel) - anioł
girar (czyt. hirar) - skręcać
el gueto (czyt. el geto) - getto
el guía (czyt. el gija) - przewodnik
la cigüeña (czyt. la thigłenia) - bocian |
Generalnie jak polskie g; wyjątkiem, podobnie jak przy literze
c, jest sytuacja, gdy występuje po niej samogłoska e lub
i (ge, gi) - wtedy wymawia się podobnie jak polskie
h, tyle że bardziej charczące, gardłowe. Tak więc na przykład słowo
la gente (ludzie), wymawia się jak polskie hente
(nie zapominając o charakterystycznym "charczeniu"). Aby uzyskać
dźwięk, który w języku polskim czyta się jako ge lub gi,
umieszcza się w środku literę u (gue, gui). U
nie jest w tej sytuacji w ogóle wymawiane - służy tylko rodzieleniu liter,
by uzyskać inny dźwięk. Tak więc przykładowo słowo la guerra
(wojna) czyta się jak polskie gerra.
Pozostaje jeszcze dopowiedzieć jak w hiszpańskim zapisać dźwięk, który po
polsku oznaczyłoby się jako głeczy też głi. Otóż w tej
sytuacji (co zdarza się dosyć rzadko), umieszcza się nad literą u
dwie kropki: güe, güi. Zaznacza się w ten sposób,
iż litera u, mimo że znajduje się pomiędzy g oraz e
lub i, musi zostać przeczytana. |
h |
hache |
hablar (czyt. ablar) - rozmawiać
hola (czyt. ola) - cześć |
Jest w języku hiszpańskim literą niemą, nigdy nie jest wymawiana. |
i |
i |
inteligente (czyt. intelihente) - inteligentny/a
la película (czyt. la pelikula) - film
comíamos (czyt. komijamos) - jedliśmy |
Jak w języku polskim.
Gdy jest nad tą literą zaznaczony akcent, czyta się często jak polskie ij:
np. el día (dzień) wymawia się jak polskie dija. |
j |
jota |
joven (czyt. hoben) - młody/a
el jabón (czyt. el habon) - mydło |
Podobnie jak polskie h, ale bardziej charczące, gardłowe
(identycznie jak w opisanym wyjątku przy literze g). |
k |
ka |
el kilo (czyt. el kilo) - kilogram
el kiwi (czyt. el kiłi) - kiwi |
Jak w języku polskim. Używana jedynie w wyrazach pochodzenia greckiego
oraz w innych zapożyczeniach. |
l |
ele |
la luna (czyt. la luna) - księżyc
la pelota (czyt. la pelota) - piłka |
Jak w języku polskim. |
ll |
elle |
ella (czyt. edzia) - ona
la lluvia (czyt. la dziubia) - deszcz
*dzi - patrz opis obok |
Do niedawna uważana za jedną z liter alfabetu, natomiast obecnie jedynie
za złożenie spółgłosek o jednym dźwięku. dźwięk trudny do wytłumaczenia,
pośredni między polskimi j oraz ź. Można też go opisać jako
bardzo miękkie dź.
W Ameryce Południowej (zwłaszcza w Argentynie), można się spotkać z twardszą
wymową - coś między polskimi ź oraz ż. |
m |
eme |
a mujer (czyt. la muher) - kobieta
la mano (czyt. la mano) - ręka |
Jak w języku polskim. |
n |
ene |
negro (czyt. negro) - czarny
la nieve (czyt. la niebe) - śnieg |
Jak w języku polskim. |
ñ |
eñe |
español (czyt. espaniol) - hiszpański
el baño (czyt. el banio) - łazienka |
Jak polskie ń. |
o |
o |
el ojo (czyt. el oho) - oko
el ordenador (czyt. el ordenador) - komputer |
Jak w języku polskim. |
p |
pe |
la puerta (czyt. la płerta) - drzwi
el pelo (czyt. el pelo) - włosy |
Jak w języku polskim. |
q |
cu |
porque (czyt. porke) - ponieważ
querer (czyt. kerer) - kochać
la química (czyt. la kimika) - chemia |
Jak polskie k. Zawsze występuje po niej litera u, która
jednak nigdy nie jest wymawiana. Używana jest do uzyskania dźwięków que
oraz qui (czyt. ke oraz ki). Tak więc na przykład słwo
el queso (ser) czyta się keso.
Niewielkim wyjątkiem jest tu kilka słów obcego pochodzenia: np. quark
czy quórum, gdzie litera u jest wymawiana, a więc czyta się
odpowiednio: kłark, kłorum. |
r |
erre
(czasami nazywana też ere) |
correr (czyt. korrer) - biegać
el rey (czyt. el rej) - król |
Jak w języku polskim, ale jest to dźwięk trochę mocniejszy, bardziej wibrujący,
zwłaszcza w słowach z podwójnym r (np. el perro - pies). |
s |
ese |
sí (czyt. si) - tak
el suelo (czyt. el słelo) - podłoga |
Jak w języku polskim. |
t |
te |
tarde (czyt. tarde) - późno
treinta (czyt. trejnta) - trzydzieści |
Jak w języku polskim. |
u |
u |
último (czyt. ultimo) - ostatni
la música (czyt. la musika) - muzyka |
Jak w języku polskim. |
v |
uve
(lub ve) |
la ventana (czyt. la bentana) - okno
la verdad (czyt. la berdad) - prawda |
Dźwięk pośredni między polskimi b oraz w (identyczny jak
hiszpańskie b). |
w |
uve doble
(też ve doble lub doble ve) |
el western (czyt. el łestern) - western
el whisky (czyt. el łiski) - whisky |
Używana wyłącznie w słowach pochodzenia obcego. Wymawia się jak hiszpańskie b w
wielu nazwach własnych (jak np. Walia, Wagner, Westfalia)
lub też jak polskie ł w wyrazach pochodzenia angielskiego (np. Washington,
washingtoniano). |
x |
equis |
el texto (czyt. el teksto) - tekst
la excepción (czyt. la eksthepthjon) - wyjątek |
Jak w języku polskim. |
y |
i griega
(lub ye) |
yo (czyt. dzio) - ja
voy(czyt. boj) - idę
mayo (czyt. madzio) - maj |
Generalnie identyczna jak opisane wyżej złożenie liter ll (dźwięk pośredni między
polskimi j oraz ź), choć wymawia się też w niektórych przypadkach jak polskie
j (zwłaszcza gdy występuje na końcu wyrazu, np. soy - jestem) lub jak i
(jako spójnik i - po hiszpańsku y). |
z |
zeta
(lub zeda) |
el zapato (czyt. thapato) - but
el pez (czyt. el peth) - ryba
|
Jak angielskie thw wyrazie think (język należy umieścić między zębami).
Jest to identyczny dźwięk jak opisany wyżej przy literze c.
W hiszpańskiej Andaluzji, na Wyspach Kanaryjskich oraz w
Ameryce Łacińskiej wymawia się jak s. |
